November 2023
November 2023: Helena bezocht Kibaale na Bram's overlijden om de toekomst van ICCF Holland met Kibaale Children's Centre en Kuwasha Canada te bespreken. Hier vindt u het reisverslag (in het engels).
Corona Update
Nadat ik in maart het project bezocht heb is de situatie moeilijker
geworden. Gelukkig heeft Uganda erg weinig COVID-19 besmettingen. Dat
is te danken aan het sluiten van de grenzen voor al het
niet-noodzakelijke verkeer. Toeristen zijn niet welkom. Scholen zijn
gesloten.
Een van de effecten is dat de luchtpost niet meer werkt. Onze staf heeft
geprobeerd brieven op te sturen, maar die zijn na enkele maanden terug
gekomen. We zijn nu de brieven aan het scannen en via internet door aan
het sturen (als het internet werkt). Ik zou liever papier sturen, maar
dat is nu niet mogelijk.
Ons personeel blijft werken, de kliniek is open. Maar veel studenten
lopen achter, omdat ze geen les kunnen volgen. Online studeren is voor
vrijwel alle studenten geen optie.
We hopen dat de situatie binnenkort verbeterd.
Maart 2020
Bram Moolenaar, penningmeester van ICCF Holland, bezocht het Kibaale
Children's Centre in maart 2020. Dit is zijn verslag.
Meer foto's zijn te vinden op
Google Photos.
Een droom wordt werkelijkheid
In 1994, op een rustige zondagmorgen in Kibaale, kwam de verpleegster naar mijn
huisje en klopte beleefd op de deur. Of ik even tijd had? Ja hoor. Of
ik misschien een vrouw naar het ziekenhuis kon brengen?
Dat kan, wat is er aan de hand? Nou, ze is aan het bevallen sinds
gistermiddag, maar het kind komt niet en nu moet ze naar een dokter.
Ik ben verbaasd: Ze is al bijna een dag aan het bevallen? Ja, en ze is nu erg
verzwakt. Het wordt me duidelijk dat dit een noodgeval is. Er is in het dorp
geen ziekenwagen en de enige taxi is weg.
Dus we doen snel een matras in mijn pickup truck en halen de vrouw op in het
dorp, met en een paar helpers.
Het is ruim een uur rijden naar het ziekenhuis in Kalisizo, over een onverharde en hobbelige weg.
Ik vraag de verpleegster of ik snel moet rijden of juist voorzichtig? Ze
antwoord "ja". Ik rij snel maar vermijdt tegelijk de grootste hobbels.
We arriveren bij het ziekenhuis, waar het personeel de vrouw in ontvangst
neemt. Op dat moment lijkt het erop dat we ons best hebben gedaan, de dokter
zal nu voor haar zorgen. Helaas hoor ik twee dagen later dat een keizersnee nodig was, en de vrouw te veel verzwakt was, ze heeft het niet gehaald. Ik voelde me vreselijk.
Sindsdien heb ik gedroomd van een zwangerschap kliniek in Kibaale.
Maar dat is een gigantisch project. Kunnen we dan tenminste een
verpleegsterspost bouwen? Dat werd een paar jaar later geopend. Kunnen we nog
meer doen? De verpleegsterspost werd een kliniekje, met laboratorium en
apotheek. Maar alleen overdag en het ziekenhuis in Kalisizo is nog steeds meer
dan een half uur rijden, ondanks verbeterde wegen. Vrouwen die bevallen hebben
nog steeds een probleem als het niet gaat als verwacht.
Eindelijk gaat het gebeuren! Een inzameling in Canada vorig jaar heeft genoeg
geld bij elkaar gebracht om de zalen en behandelkamers te bouwen, en de
benodigde bedden en instrumenten te kopen. Er komen drie verloskamers en
meerder slaapzalen. Ook patiƫnten die voor malaria behandeld worden kunnen
hier terecht. Bij de lagere school wordt een systeem aangelegd om water op te
vangen, hier is er genoeg dak oppervlak. Het water wordt opgevangen in een
grote tank en van daar gepompt naar tanks op het hoogste punt van de school.
Daarvandaan stroomt het door een lange pijp naar de kliniek.
Het dak en de goten van de lagere school zijn vernieuwd, wat al een
tijdje nodig was, en verlengd om zo veel mogelijk water op te vangen.
Het is nog een uitdaging om de kliniek op te starten. Er is meer personeel
nodig en het moet allemaal georganiseerd worden. En dan moeten we het
draaiende houden, het personeel betalen, materialen kopen en instrumenten
onderhouden. We verwachten dat de patiƫnten maar een fractie van de kosten
kunnen betalen, we zijn afhankelijk van donaties om de kliniek draaiende te
houden.
|
De bestaande kliniek wordt uitgebreid en het dak wordt vernieuwd
|
Een helft van de nieuwe kliniek gebouwen
|
Ibissen vinden de nieuwe electriciteits draden ook prima
|
|
|
Verbeteringen
Tijdens mijn laatste bezoek gebruikte het project nog een generator, de verbinding met het elektriciteitsnet was nog niet gemaakt.
Dat is daarna gebeurt, er is de meeste tijd stroom.
Er waren wel een paar korte storingen toen ik er was.
Het is heel goed om doorlopend stroom te hebben, zo kan in het kantoor een
kopieerapparaat gebruikt worden. En persoonlijk vond ik het wel erg fijn dat
op zondag mijn worstjes niet ontdooid zijn (zie mijn vorige verslag).
Het is ook veel beter voor het milieu, in Uganda wordt de meeste stroom
opgewekt met waterkracht.
In de vroege jaren in Kibaale moest ik een heuvel op klimmen om te kunnen
bellen. Door de jaren is dat verbeterd, maar het internet was nog steeds erg
langzaam of werkte helemaal niet.
Een bedrijf, genaamd Airtel, heeft door heel Uganda 4G masten geplaatst.
Eindelijk is er snel internet. Zelfs de looptijd is laag, een verbinding met
mijn computer thuis werkte goed genoeg. Alleen viel elke dag aan het eind van
de middag de verbinding even weg, om onbekende reden.
|
Studenten
Alhoewel ik het nog niet genoemd heb is het belangrijkste doel van het project
natuurlijk om kinderen te helpen, lagere en middelbare school aan te bieden en
ze helemaal tot het einde van een beroepsopleiding te begeleiden.
Dit werkt heel goed, de muur met foto's van afgestuurde kinderen wordt elk jaar
voller. Ik ben trots op deze kinderen, die ooit op een vloer van klei sliepen
en er in zijn geslaagd om een beroep te leren. Een bouwvakker, kleermaker,
leraar, verpleger, dokter en nu hebben we zelfs een parlementslid. Boaz, die
in 1994 als jongen op het project woonde en later als laborant in de kliniek
werkte, is nu de vertegenwoordiger van Kooki county. Je kunt informatie over
hem vinden
op deze pagina.
Dit allemaal dankzij onze sponsors, zonder hen zouden deze kinderen
arme landbouwers zijn.
|
|
|
Middelbare school studenten leren in het gras
|
De faciliteiten voor bezoekende studenten zijn verbetered
|
|
|
COVID-19
Gelukkig wordt virus nog niet verspreid in Uganda. Het is ze gelukt om
Chinese arbeiders die terug kwamen van vakantie te isoleren (velen hebben hun
eigen verblijf bij een bouwplaats, wat dit makkelijker maakte) en er zijn
controles op de luchthaven. Ik had geluk dat mijn reis voorbij was net voordat
vluchten geannuleerd werden, een week later zou het moeilijk zijn geworden om
terug te komen. Ik hoop van harte dat Uganda er in slaagt het virus buiten de
deur te houden. Als het zich zou verspreiden zouden de medische voorzieningen
al snel overbelast raken.
Tijdens het schrijven van dit verslag hoorde ik dat alle scholen in Uganda nu
gesloten zijn in een poging om de verspreiding van het virus te voorkomen
Bram Moolenaar
Meer foto's zijn te vinden op
Google Photos.
|
top
|